|
فقــــط سوز دلم را در جهان پروانه میداند
غمم را بلبلی که اواره شد از لانه میداند
نگویــــــــــــــــــــــــم چون زغیرت غیر میسوزد به حال من
ننالـــــــــــــــــــــــــــــــــم چون ز غم یارم مرا بیگانه میداند
بامیـــــدی نشستم شکوه خود را بدل گفتم
همی خندد به من این هم مرا دیوانه میداند
به جـــــــــــــــــان او که دردش را هم از جان دوست تر دارم
ولـــــــــــــــــــــــــــــی میمیرم از این غم که داند یا نمیداند ؟
نمیداند کسی که اندر سر زلفش چه خون ها شد
ولیکــــــــــــن مو به مو این داستان را شانه میداند.
.jpg)
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل لینک هوشمند 